wziąć się w karby

См. также в других словарях:

• wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

• wziąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}brać II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wziąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}brać III{{/stl 33}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bodaj{{/stl 33}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …   Słownik frazeologiczny

• brać się — do rzeczy zob. rzecz 1. Brać się (mocno) w garść, w karby, w kupę zob. garść 1. Brać się na kawał, na blagę itp. zob. wziąć się 2. Brać się na sposób zob. sposób 1. Brać się z czymś za bary zob. bary. Brać się z kimś za bary, za czuby, za łby zob …   Słownik frazeologiczny

• karb — 1. Brać, wziąć kogoś w karby, w kluby, w ryzy «poddać kogoś dyscyplinie»: Później Tadzio na szczęście został wzięty w karby przez żonę. H. Malewska, Apokryf. Raz wzmocniwszy siły, mógł król później wziąć w ryzy i ziemiaństwo także. P. Jasienica,… …   Słownik frazeologiczny

• karb — m IV, D. u, Ms. karbie; lm M. y 1. «wycięty znak (kreska, rysa itp.) zwykle rejestrujący liczbę czegoś; nacięcie wklęsłe lub wypukłe stanowiące ornament w drzewie, kamieniu lub metalu» Karby na lasce. Wycinać, nacinać karby. ◊ Kłaść, złożyć,… …   Słownik języka polskiego

• kupa — ż IV, CMs. kupie; lm D. kup 1. «wiele rzeczy leżących, zgromadzonych, zwalonych razem; stos, sterta» Kupa chrustu, kamieni, śmieci. 2. pot. «duża liczba jakichś jednostek razem zgromadzonych, gromada ludzi, stado zwierząt; tłum, rzesza» Kupa… …   Słownik języka polskiego

• garść — 1. Brać się, wziąć się (mocno), zebrać się w garść, w karby, pot. w kupę «opanować się, przezwyciężyć chwilę słabości, zebrać siły, otrząsnąć się z przygnębienia, lenistwa, apatii»: Zresztą wszystkie jesteśmy niewyspane, a tu jak na złość trzeba… …   Słownik frazeologiczny

• zebrać — dk IX, zbiorę, zbierzesz, zbierz, zebraćał, zebraćany zbierać ndk I, zebraćam, zebraćasz, zebraćają, zebraćaj, zebraćał, zebraćany 1. «biorąc, wydostając skądś po kolei, zgromadzić coś w jednym miejscu; skupić w swoim posiadaniu» Pszczoły… …   Słownik języka polskiego

• ująć — dk Xc, ujmę, ujmiesz, ujmij, ujął, ujęła, ujęli, ujęty, ująwszy ujmować ndk IV, ująćmuję, ująćmujesz, ująćmuj, ująćował, ująćowany 1. «wziąć, uchwycić coś ręką, rękami lub narzędziem; dawniej: objąć kogoś» Ująć młot obiema rękami, w obie ręce.… …   Słownik języka polskiego

• karb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. karbbie {{/stl 8}}{{stl 7}} płytkie nacięcie na powierzchni czegoś, służące zwykle jako znak ułatwiający zapamiętanie liczby czegoś; także ozdobne wyżłobienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrzynać karby na kiju.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień